Kabotaż to przywilej korzystania z usług transportu powietrznego, morskiego lub innego na terenie danego kraju w celu przewozu towarów. Aby zwiększyć efektywność przewozów drogowych poprzez zmniejszenie liczby pustych przejazdów, czasowe krajowe przewozy ładunków przez przewoźników spoza kraju są ograniczone we wszystkich krajach europejskich. Zgodnie z artykułem 8 opublikowanym przez Komisję Europejską, każdy przewoźnik może przewieźć trzy ładunki w ciągu siedmiu dni, począwszy od punktu rozładunku międzynarodowej przesyłki. W żegludze większość państw z wybrzeżami ma przepisy dotyczące kabotażu, które dotyczą statków handlowych w celu ochrony krajowej infrastruktury żeglugowej przed zagraniczną konkurencją, utrzymania krajowej infrastruktury morskiej z przyczyn bezpieczeństwa narodowego oraz gwarantowania bezpieczeństwa w zatłoczonych wodach terytorialnych. Ponadto, prawa dotyczące kabotażu w Unii Europejskiej były ograniczone w niedawno przyjętych krajach członkowskich (szczególnie w Grecji, Hiszpanii i Portugalii); jednak ta pierwotna kondycja została porzucona w wyniku krytyki po katastrofie promu na wyspie Paros. Słowo "kabotaż" to zapożyczenie z francuskiego z łacińskiego słowa "caboter", co oznacza "podróżować wzdłuż wybrzeża". Etymologia słowa "caboter" jest niejasna; może być ono związane z słowem "cape" lub "cabo", lub też