Dozwolona lub prawnie ustalona waga pustego pojazdu lub kontenera nazywana jest wagą tary. Waga netto ładunku jest obliczana poprzez odjęcie wagi tary od wagi brutto. Opłaty za przewóz ładunku są określane na podstawie tego obliczenia.
Słowo "tara" pochodzi od średniowiecznego francuskiego słowa "tare", co oznacza "marnotrawstwo w towarach, deficyt, wada" (XV wiek), od włoskiego "tara", od arabskiego "ar", co oznacza "odliczony lub odrzucony przedmiot", oraz "taraha", co oznacza "odrzucać".
Może to być przydatne w obliczaniu kosztów przewożenia towarów w celach podatkowych lub opłatach za barki, kolej, drogi lub inne środki transportu, zwłaszcza jeśli opłata różni się w zależności od wartości przewożonych dóbr (np. opłaty za przejazd kanałem Erie). Waga tary jest często pokazywana na bocznych ścianach wagonów kolejowych i pojazdów transportowych, aby ułatwić obliczanie ładunku przewożonego. Waga tary jest także stosowana w pomiarze składu ciała pod wodą.
Ważenie tary jest uwzględniane w wagach kuchennych, wagach analitycznych (naukowych) i innych wagach, które posiadają przycisk resetujący wyświetlacz wag na zero, gdy pusty pojemnik jest umieszczany na platformie ważącej, co pozwala wagom wyświetlać tylko wagę zawartości pojemnika.
Waga netto (waga towarów) = waga brutto (
